Och gerum mijn ventje!

Gisteren werd Jelle 12 weken!
Helaas voor hem werd deze dag niet extra gevierd, maar meneer mocht wel mee op een uitstapje...naar de dierenarts.


Na een ritje in de auto stapte hij heel dapper de praktijk binnen. En wat een feest was het daar! Een Benner senner pup en nog twee andere honden waren bereid met hem te spelen!
Terwijl ik op onze beurt wachtte, deed Jelle zich te goed aan de gratis brokjes in de wachtkamer.
En toen kreeg hij een boomer pup in de gaten, leuk!
Helaas dacht die pup er anders over en begon te grommen......en toen zei zijn baasje ook nog, "tja, als de kinderen een beetje druk doen gaat ze ook altijd ergens rustig in een hoekje zitten".
En dat zijn de momenten dat ik reuze trots ben op mijn ventje. Onbevreesd en onbezorgd dartelt hij rond op zoek naar een speelkameraadje, een aai of iets lekkers :-)
Zelf de dierenarts begroet hij met veel enthousiasme. Al kriebelde de rabiesenting wel heel erg en kreeg hij ook nog eens druppels in zijn neus! De lekkere koekjes maken veel goed.


's Avonds was het tijd voor de puppycursus.
Helaas was Jelle door de entingen erg uit zijn doen en deed de prikplek pijn.
Het spelen verliep dan ook best rustig, hij wilde wel...maar zijn lijfje werkte niet mee.
Ook de oefeningen gingen niet van harte en de laatste mocht hij van de instructrice overslaan. Hij kroop op mijn arm en lag al bijna te slapen.....
Thuis wist meneer niet hoe snel hij in zijn benchje moest gaan liggen. Nee, hij wilde niet meer op schoot, hij wilde met rust gelaten worden!
En zo kon het zijn dat ik languit voor de bench mijn kleine ventje in slaap aaide. Ik dekte hem zelfs onder, hij had het zo koud.

Och gut!

Vanmorgen heel benieuwd naar mijn ventje. Een cursusgenootje piepte 24 uur na de enting nog wanneer ze opgepakt werd. Maar wat trof ik aan...een hondje dat me heel vrolijk zat aan te kijken en niet kon wachten tot we weer gingen spelen. Spierpijn? pijnlijke plek op zijn rug? Nee hoor!
Mijn stoere vent!

Oops, I did it again!

Wat een lekker weer dit weekend!
Vrijdagavond na het werk eerst met Jelle een flink rondje gewandeld. In het tempo van Jelle en met alle onderbrekingen bijna een uur! weggeweest.
Daarna dook meneer heerlijk in zijn mand, want hij mocht mee naar het centrum.
Toen ik bij de Albert Heijn een aantal heerlijke hondenkluifjes had gekocht, rook de tas wel erg lekker.
Het was dan ook een mooi gezicht om dat kleine hondje vooral achter de tas aan te zien lopen!


Ook zaterdag konden we heerlijk samen doorbrengen. Een bezoekje aan de Boerenbond was wel erg spannend! Wat ruikt het daar heerlijk voor een kleine teckel.
Bij de bakker voor de deur eerst even samen zitten schuilen...wat een regen.
Met Jelle verstopt in de hondentas (ik dacht dat er geen honden binnen mochten) snel een brood scoren bij de bakker. Bedenkt meneer natuurlijk dat hij toch even zijn neus uit de tas wil steken, het ruikt er ook zo lekker!
Bijna was ik bang dat ik buiten gezet zou worden...in plaats daarvan kwamen er drie paar handen om hem te aaien. Nou dat had hij ook weer in de pocket.
's Middags nog even naar de speeltuin. Jelle is dol op het zand en hij kan er heerlijk graven.


Zondag gingen we richting Waalwijk. Ook hier gingen we weer heerlijk wandelen en we vonden zowaar een hele mooie bal. Een beetje groot, maar ook soft, dus meneer kon hem zelfs dragen.
Rennen achter de bal aan, wat een feest!
Zodra we thuis waren moest meneer natuurlijk weer uit de vijver drinken. Je kunt hem chaufountaine voorzetten, meneer drinkt liever uit de vijver!
Daarna loopt hij een stukje op de vijverrand om vervolgens het gras op te gaan.
En daar zat het teckel zijn hem in de weg. Zijn achterhand loopt namelijk nooit recht achter zijn voorhand. Hierdoor liepen zijn voorpoten wel netjes op de vijverrand, maar zijn achterpoten glipte weg.
En zo lag mijn kleine man 7 dagen na zijn eerste zwemavontuur weer in het water.
Deze keer gedaan alsof hem het grootste leed van de wereld was overkomen. En wat hem betreft was dat ook zo! Hopelijk helpt het.
Na een rondje droogtrommel. Nadat we hem wederom droog hadden gemaakt, wilde hij alleen nog maar op schoot slapen.
Het is toch ook wat voor zo'n kleine hond.

11 weken en 3e puppycursus

Jemig wat gaat de tijd hard! Gisteren is kleine Jelle alweer 11 weken geworden. Volgende week moet hij alweer aan de volgende reeks entingen. Maar voor het zover is, hadden we gisteren weer de puppy cursus.


Zoals altijd was het mannetje weer heerlijk uitgelaten.
Dat spelen met andere honden vindt hij heerlijk. Zelfs op straat kunnen we geen hond tegen komen zonder dat er even gespeeld moet worden.
Zelf hou ik nog wel eens mijn hart vast als er dan weer een grote hond de straat over gerend komt. Maar mijn ventje staat zijn mannetje. Als de hond te groot is, gaat meneer gewoon op zijn rug liggen.
En zo verovert hij mens en dier!


Na het spelen op de puppy cursus moest er natuurlijk ook getraind worden.
Het zitten en af liggen heeft hij al aardig onder de knie, maar tandjes kijken was een beetje teveel van het goede.
Oooo, je bedoelde tandjes voelen? Nee Jelle, kijken. Voelen? Nee, kijken!
Je hoort het wel, er zit vast nog wel ergens een stukje plastic (van de productie) in zijn oren.
De tunnel was weer erg leuk. Op de kleinste stand moest hij echt over de ringen springen, maar toen de tunnel langer was ging het stukken beter.


Leuk was ook dat we zowaar kijkers kregen tijdens de training, waardoor er nu ook foto's zijn. Jelle bleef onder die aandacht gewoon zich zelf en besloot zich absoluut niet uit te sloven. 'Ik ben toch zeker een Teckel!".

Zon!

En als je publiek dan ook nog eens thuis thee komt drinken kun je heerlijk bij hen op schoot in slaap vallen.....

Zon, zee en strand

Zon was er afgelopen weekend genoeg. En aangezien Jelle een echt buitenhondje is, vond ik hem vaak luierend in de zon.
Zondag mocht hij weer heerlijk mee naar Waalwijk. Een ritje richting mijn ouders vindt hij altijd leuk. Zou dat iets te maken hebben met alle aandacht en het verwennen daar??


De vijver in de tuin is voor Jelle echt spektaculair. Waarom zou je water drinken uit een oridnaire plastic hondenbak als er ook een grote vijver met stromend water beschikbaar is?
Voel je hem al aankomen??
Zondag ging het dus mis! Zijn achterpoten gleden weg en meneer ging de vijver in, net niet kopje onder.
Gelukkig stond Ad naast hem en die trok hem aan zijn tuigje zo het droge op.
Terwijl mijn moeder haastig enkele handdoeken uit de kast trok, kwam mijn drijfnatte kereltje met een zielig snoetje op me af.
Aangezien ik op de puppycursus heb geleerd dat elke onaangename gebeurtenis leuk benaderd moet worden, riep ik: 'Dat was leuk, lekker zwemmen!'
Jelle werd lekker droog gewreven met de handdoeken en volgens mij vond hij dat ook wel lekker. Het heeft zeker een kwartier geduurd voor ik uitgelachen was. En ook nu moet ik toch weer even lachen :-)


We waren dus eigenlijk naar Waalwijk gegaan voor een bezoekje aan de Roestelberg (Loonse en Drunense duinen). Het duinzand maakte het er voor mijn kleine mannetje niet makkelijker op, maar hij genoot!
Voor zijn doen hebben we een flink stuk gelopen. Halverwege hebben we even gepauzeerd en heeft hij gedronken. Tja en toen terug! Dat haalt hij nooit zei paps nog, maar hij bereikte het terras als eerste.

Kunnen we niet gewoon spelen?

Slapen met meneer Beer

En terwijl wij ook even genoten van een verfrissing, kroop meneer op schoot en viel prinsheerlijk in slaap.

Een hoop indrukken voor een kleine hond

Na vrijdag begon er een lang en intensief weekend voor Jelle.
Vrijdagavond mocht meneer mee naar het centrum. Hoewel hij grote en stevige poten heeft, vonden we het iets te ver om hem te laten lopen en dus ging hij in een tas.
Dat vond hij helemaal geweldig!! Met zijn kop en poten over de rand en kijken maar. En natuurlijk een heleboel aaitjes en och en aaa-tjes.


Zaterdag gingen we gezellig naar de dierenwinkel. Al voor we binnen waren had Jelle al met drie honden gespeeld en ook binnen ging hij gewoon door.
Anderhalf uur later, een zak hooi en een echte hondentas rijker togen we op weg naar Waalwijk.
Paps zou de tent zetten voor de verjaardag en als kleine hond is dat toch echt wel mooi.
En handig, want als het regent kun je heerlijk plassen....het wordt al een echte Teckel!


Zondag was het grote feest en hoewel voor meneer een heerlijke slaapplek boven was gecreeerd, mocht hij natuurlijk ook wel aanwezig zijn.
En lekker spelen met Joey en Eddie de andere aanwezige hondjes. Dat was weer dolle pret en ook zondagavond hadden we geen hond aan hem......
Maandag werd het feest dunnetjes over gedaan...maar toen kwam dinsdag!


Niet alleen de dag van de puppycursus, maar ook de eerste keer in de mand achter op de brommer.
Met zijn poten op de rand van de mand, neus en oren in de lucht ging meneer naar de cursus.
En daar aangekomen barste het energiebommetje behoorlijk.
Alles is leuk, andere pups, leuk, andere honden, leuk, andere mensen, leuk, luisteren...euh luisteren, HALLO luisteren....niet dus :-)
Zodra er maar een andere hond in het vizier was sprong hij als een stuiterbal aan de lijn!
Gelukkig gingen de meeste oefeningen best 1 of 2 keer goed. Maar daarna stond meneer met zijn neus door het hek naar de andere honden te kijken.


De week is alweer op de helft en het weekend beloofd mooi te worden. Dat wordt heerlijk voor mijn 'buiten' hond. Want als hij even kan ligt hij languit in de zon.

Pteropodidae ofwel vliegende hond.

Als hobby-fotograaf en nieuwe eigenaar van een schattig hondje wil je natuurlijk foto's maken, veel foto's.
Echter is Jelle nu al heel stoer en hij wil gewoon niet zoveel foto's maken, maar spelen.
Zodra mijn lens scherppstelt (en dat hoor je bij een spiegelreflex super goed) spitst hij zijn oren.
En als ik dan niet oppas heb ik een natte neus op mijn lens.

Ik kom eraan!!!

Niet helemaal scherp, maar wat wil je met die snelheid!!

Naar de dokter.

Hoewel Jelle de gehele woensdag moe is geweest van de puppycursus, stond er toch alweer een ander uitje gepland.
9 weken betekent ook een enting!
En dus kreeg de kleine man zijn tuigje aan, gingen hij en meneer Beer de autobench in en reden we richting Waalwijk.
We waren al snel aan de beurt en ik plantte Jelle op tafel.
Na een check van ogen, oren en tanden werd de rest van zijn lichaam onderzocht. En aangezien Inge d'r diergeneeskundegenen nog af en toe opspelen is dat niet ongebruikelijk voor hem. Hij werd helemaal in orde bevonden.
Nu nog de enting.
Terwijl Jelle bezig gehouden werd met enkele koekjes ging de naald zijn nekveldje in. Geen kik van mijn grote man. Wat wil je als er van die lekkere koekjes voor je liggen?
Bij de balie begon het feest pas, de ene medewerker na de andere moest dat lieve kleine hondje toch echt even aaien. En Jelle liep ze gewoon stuk voor stuk af voor een aai of een lekker brokje.
Ach, als je zo aantrekkelijk bent wachten ze echt wel op hun beurt......

Hoera, 9 weken!

Gisteren werd onze Jelle alweer 9 weken.

Deze week krijgt hij ook zijn derde inenting, maar er stond hem iets veel spannenders te wachten.

De eerste puppycursusles!

Aangezien meneer nogal actief is zodra ik thuis kom, maar tegen de avond instort, besloot ik hem eerst nog even te laten slapen.

Dus om 18.30 uur lag meneer heerlijk op mijn schoot te dromen.

Een uurtje later heb ik hem wakker gemaakt om nog even zijn behoeftes te doen. Nou ja behoeftes, toen hij de konijnen zag hoefde hij niet meer zo nodig.

Daarna zijn tuigje om en daarna samen met meneer Beer in de bench in de auto.

Iets voor achten arriveerde we bij de hondenschool.

Eerst liet ik hem maar even voorzichtig rondkijken. Maar zodra hij een andere hond zag, was het ijs gebroken. Een King Charles Cavalier was wel aardig, maar iets te bangig voor hem. De Toller was veel gaver! En dan te bedenken dat deze pup nu al groter is dan Jelle ooit zal worden!!

Hij was echt de kleinste tussen alle honden, maar voor de duivel niet bang!

Het spelen tussen de mini-puppy’s vond meneer dan ook minder interessant dan de Border Collies aan de andere kant van het hek. Wel met de juiste hondenmanieren, want hij weet heel goed wanner hij onderdanig moet zijn. Goede opvoeding bij de fokker he ;-)

Alleen toen het begon te regenen had hij er genoeg van en ging bij iemand tussen zijn benen zitten, lekker droog.

Wanneer de grote pups samen spleen moeten wij even wachten. Maar nergens staat dat je dat rustig moet doen J Jelle sprong over drempels, liep rondjes onder de deur door (handig aan de riem). En probeerde met elke hond in de buurt te spelen.

Heel even was ik bang dat hij voor de cursus goed en wel begon al uitgeput zou zijn, maar ook energie heeft ie voor 10.

Tijdens de cursus gingen we eerst wandelen met een doorgezakte riem (geen spanning aan de lijn).

Ha, dat hadden wij al thuis geoefend en Jelle dartelde heerlijk achter me aan.

Daarna de ‘sit’ oefening. Ook die kende hij al! Een stukje buffel? Ik hoef niet eens ‘sit’ te zeggen….

De volgende oefening vond hij minder. Een stukje lekkers op mijn hand, ‘toemaar’ is pakken en ‘nee’ is nee. Maar waar andere honden van allerlei capriolen uithaalde om toch dat lekkers bij de baas uit de hand te krijgen, deed Jelle niet eens moeite! Waarschijnlijk dacht hij: “ Dat lekkers krijg ik straks toch wel, ik ga liever spelen”.

Bij de volgende oefening gingen we spelen met zijn favouriete speeltje, ‘vrij’ en ‘genoeg’.

Dat favouriete speeltje, dat speeltje waar hij thuis geen genoeg van krijgt, dat speeltje waar hij tot vervelends toe mee aankomt zetten……..meneer keek er niet naar om! Wie heeft er een speeltje nodig wanneer er 10 levende speeltjes om je heen lopen??

Wij hebben dus nog wat huiswerk J

Door het natte weer waren zijn poten, staart en oren kletsnat. Het kereltje kreeg het ook koud, begon te bibberen en om niet op het natte gras te zitten, klom hij bovenop mijn schoenen. Dan hield ik hem drie minuten vast en zodra de pootjes enigzins warm begonnen te worden, wilde hij op de grond..spelen.

De laatste twee oefeningen bewees mijn kereltje dat hij echt wel goed kan luisteren (als hij daar zin in heeft). Terwijl Corrianne hem vast hield liep ik vier meter verder. En dan roepen “Jelle, kom dan kereltje”, nou die sprint was zo gemaakt! Ook de tunnel leverde geen problemen op, wat een avontuur.

Helaas zat de cursus er toen op. Maar niet voordat hij uitgebreid afscheid had genomen van alle (grote) honden die hij tegen kwam. Vanaf de poort heb ik hem even gedragen naar de auto. Niet alleen omdat zo’n klein stukje zoveel afleiding met zich mee brengt dat het een eeuwigheid duurt voor we er zijn, maar ook omdat ik het stiekum ook wel een beetje koud had en naar huis wilde.

Bij de auto lekker de poten gedroogd en toen heerlijk bij meneer Beer in de bench. Plof, daar lag het.

Thuis gekomen toch nog even naar buiten voor de behoefte. Kon ik meteen alles opruimen en thee zetten. En terwijl ik me met een warme kop thee op de bank nestelde kwam mijn kleine, grote vent op schoot liggen. Nog geen vijf minuten later was meneer helemaal in dromenland.

Lekker in de bench om te dromen over het spelen met al die vriendjes!

Een zondagmiddag met een nieuw vriendje

De eerste zondag met mijn nieuwe teckelvriendje Jelle.
Hoewel ik weet dat een pup veel aandacht en tijd vergt, was ik best moe.




Als de zwaartekracht maar niet gaat werken...



Maar dat was absoluut niets vergeleken bij hoe Jelle zich voelde.....

De directeur is gearriveerd.

Zaterdag 6 augustus 2011 was het dan eindelijk zover!
Wederom richting Waardenburg om alle teckelvrienden te begroeten.
En daar was ie dan, mijn Jelle! Hij leek nauwelijks groter dan de vorige keer.
Terwijl Jelle voor de laatste keer de huiskamer onveilig maakte, kreeg ik alle benodigde informatie en het puppypakket. (Want de directeur moet toch eten) De hoeveelheid eten, voedertijden, trimprogramma, matje met nestgeur, paspoort, entingen, vlooien en wormenkuren en niet te vergeten de ofiiciele overdrachtspapieren.
En toen mocht ie met mij mee.......

Op de terugweg heb ik mijn autosleutels maar wat graag aan mijn vader gegeven zodat dat kleine hummeltje in een handdoek lekker op schoot kon liggen.
We waren het erf nog niet af of meneer begon al te piepen en ook onderweg vond hij het niet echt gezellig.
Bijna thuis werd hij zelfs een beetje wagenziek. Maar toen hij eenmaal mijn keuken en kamer ontdekte met die heerlijke bench, allerlei leuke speeltjes en lekkers, was het al gauw goed.

Tja en dan moet er natuurlijk weer gespeeld worden.
Net zo lang tot meneer helemaal op was. Dus lekker in de bench gelegd en laten slapen.
Ondertussen kwam de 'kraamvisite' al binnen. Die hebben we maar even beziggehouden met een kop thee en beschuit met muisjes.
Toen Jelle weer wakker werd hebben we met zijn allen buiten gespeeld.
Helaas vindt Jelle de konijnen leuker dan zij hem en zochten zij al snel een veilig plekje op.

Tussendoor nog een dutje gedaan en 's avonds nog heerlijk met hem gespeeld.

Om om te vreten!

Daarna weer in de bench voor de nacht. Na 10 minuten zeuren won de slaap en heeft meneer heerlijk geslapen tot 7.15 uur.

Jelle komt en puppycursus

Vandaag 2 augustus 2011 wordt Jelle 8 weken.
En dat is het moment dat hij zijn geboorteplekje mag inruilen voor een warme mand in Sprang-Capelle.
Maarja, om dat hummeltje nu op dinsdagavond op te halen....dus het wordt zaterdag!
Nog maar 4 nachtjes slapen!!

De aankondiging is al weg

Aangezien ik graag wil dat Jelle overal met me naar toe kan en ik het handig vind als hij op zijn minst komt als ik hem roep, ben ik op zoek gegaan naar een puppycursus. Daarbij vind ik het belangrijk dat de groepen niet te groot zijn en het voor zowel Jelle als ook voor mij een leuke cursus is.
Zo vond ik er 1 in Tilburg, 1 in Dongen, 1 in Kaatsheuvel en 1 hier in Sprang-Capelle.
Nu heeft Lian, mijn vertrouwde konijnen en cavia oppas, jarenlang een schat van een Golden Retriever gehad. Zonder het juiste commando kon het beestje uren voor zijn volle voerbak zitten zonder ook maar een kruimeltje aan te raken.
Floyd had zijn opleiding hier in Sprang-Capelle gehad en ze was ook zeer te spreken over de cursusleiding.
Dus...heb ik Jelle opgegeven voor de eerst volgende cursus.


En jawel die begon...vandaag!
Omdat ik toch graag snel met de juiste opvoeding begin, gaat Jelle aan deze cursus deelnemen.
Maar daar sta je dan de eerste puppycursusles...zonder puppy.
Gelukkig waren er genoeg andere schattige pluisenbollen om naar te kijken. Misschien was het wel goed dat ik alleen was, want zo kon ik mijn ogen de kost geven.
Eerst mochten de kleine pups even met elkaar spelen en vervolgens de grote pups. Hoewel het er soms al best ruw aan toe ging, was het allemaal spel.


En toen begon de les.
Alle pups het veld op en aan de lijn lopen.
Ik kan meteen in mijn oren knopen dat Jelle altijd links van me moet lopen en dat een kattebelletje bij zo'n kleintje ook handig kan zijn. Check! Voor zaterdag dus nog even opzoek naar een kattebelletje.
Vervolgens leerde de hondjes nog: Zit, toemaar en nee en vrij en los.
Na een uurtje storte sommige puppies al helemaal in. En terwijl de laatste vragen gesteld worden, deden ze een heerlijk dutje op het gras.
Haha en thuis oefenen...ik weet niet hoever we komen in twee dagen tijd, maar volgende week ga ik weer maar dan met pup!