Wintersport 2012

Al heel wat jaartjes geleden besloten mijn ouders de zomervakantie eens te verruilen voor een vakantie in de sneeuw. Zo werden fanatieke skiers. Minstens 1 maal per jaar worden de latten ondergebonden en de bergen van Oostenrijk bedwongen.


Het meest gehoorde bezwaar dat ik hoorde toen ik aankondigde een hond te willen was dan ook: " Hoe ga je dat doen tijdens de vakantie?"
Aangezien de teckelfokker ook beschikt over een pension leek dit helemaal geen probleem. 'Leek' ja!


In september naar het Zwarte Woud en in december naar Limburg was er geen probleem, Jelle ging gewoon lekker mee!
Maar ja, wintersport. Meenemen de piste op is geen optie. Alleen in het appartement? Thuis gaat het prima, maar wat als hij gaat blaffen of slopen? Een weekje naar het pension dan?
Alleen al bij de gedachte onstond er een levensgrote brok in mijn keel en werden mijn ogen waterig.
Mijn kleine mannetje een week lang helemaal alleen? Alleen in een kennel? Zonder zijn eigen mandje? Zonder zijn eigen speelgoed? Oke, de hele dag ravotten met andere teckels, maar wat als hij het niet leuk vindt?
Oke, oke, ik zal eerlijk zijn...waarschijnlijk had ik het er een stuk moeilijker mee dan Jelle, maar toch.
De oplossing lag bij mijn moeder die na al die jaren besloot de latten aan de wilgen te hangen.
En als je dan toch niet gaat skien dan kun je best wel goed gezelschap gebruiken :-)


Gelukkig hebben de eigenaren van het appartement geen bezwaar tegen een kleine hond. Ook bij ons vaste restaurant is mijn kleine vent welkom.
Dat wordt koffers pakken!!!!

Happy New Year!

De eerste oud en nieuw met mijn kleine vriend.
Hoe zal hij reageren op al dat geknal en die lichtflitsen?


Het stond voor mij al vrij snel vast dat ik oud en nieuw in ieders geval samen met mijn mannetjes zou vieren.
Alleen laten is al helemaal geen optie en om hem op deze speciale bij de oppas te dumpen was ook geen alternatief.
We zouden samen naar Waalwijk gaan om oud en nieuw bij mijn ouders te vieren.


Zaterdagochtend begon het geknal. Meneer maakte van de gelegenheid gebruik om zelf zijn wandeling te kiezen. En zo kon het gebeuren dat we in de ochtend al over het laarzenpad aan het wandelen waren, ver weg van alle knallers. Helaas moesten we voordat we terug de straat in konden wel langs een aantal vuurwerkknallende jongeren. Dat was misschien toch wel te veel van het goede. Eenmaal thuis was mijn kereltje heel bang.
Hij klom op schoot en zat te bibberen alsof hij het vreselijk koud had. Ach, dan maar lekker op schoot televisie kijken. Maar ja, er stonden toch nog enkele activiteiten op het programma, de vloer zuigen, konijnenkooi schoonmaken, douchen en opruimen. En dan is het toch lastig wanneer er een teckel op je arm zit.
Uiteindelijk viel meneer in slaap en kon ik snel nog wat zaken afwerken.
Rond vier uur richting de dierenwinkel, de konijnen kwamen nog wat snoep te kort.
Jelle mocht natuurlijk ook wat uitzoeken, kippenvleugeltjes en een groot bot (in verhouding met een kleine hond).


Eenmaal in Waalwijk was er van de bange hond weinig meer te merken, meneer wilde spelen. Later wilde hij zelfs wandelen, de knallen interesseerde hem weinig.
Om 12 uur stonden we voor het raam met zijn tweetjes naar het vuurwerk te kijken :-)


Gelukkig nieuwjaar....dat we in 2012 maar veel leuke dingen mogen doen saampjes.