Fijne kerstdagen!

Ppfff, mijn goede voornemen voor 2014 is er al!
Voor nu willen we iedereen fijne feestdagen en een fijn 2014 wensen.

Een teckel in Saksen

Het is even stil geweest rondom Teckel Jelle.
Dat heeft alles te maken met de vakantie. We zijn namelijk twee weken naar Duitsland afgereisd.
Sinds de komst van Jelle gaan de meeste vakanties richting Duitsland, naast een mooi land is het ook nog eens erg hondvriendelijk en niet onbelangrijk...je kunt er lekker eten.
Dit jaar ging de reis richting Sasken, het Erzgebirge om precies te zijn.
Een stukje van Duitsland dat prachtig is en nog eigenlijk nog niet toeristisch.

We hadden een ruime vakantiewoning met tuin uitgezocht. Op die manier kon Jelle zowel binnen en buiten naar hartelust spelen.
Buiten bestond dat spelen vooral uit snuffelen!
Rondom het huis lagen diverse wildsporen een traktatie voor de teckelneus.

Gekke teckels hier

Jelle en ik: Friends for ever!

Het is weer zo'n mijlpaal.
Natuurlijk knuffelen en kroelen wij iedere dag wel een paar keer, maar vandaag is dan weer extra speciaal.
Ik denk weer even terug aan twee geleden...eindelijk kon ik mijn hondje ophalen!
Weken (wat zeg ik, jaren) van voorbereiding waren er aan vooraf gegaan.

Hoe goed kende ik dat kleine hondje nu eigenlijk?
De dag dat ik hem ging uitzoeken was ik zo zenuwachtig, wat als ik nu de verkeerde zou kiezen? Zou ik dan jaren lang met een vervelende hond zitten?
Van die vijf spelende wormpjes waren er uiteindelijk twee overgebleven en met die ene kleine had ik echt een klik. Die kleine zou Jelle worden!

En dan kom het moment dat hij mee naar huis mag. Ineens liep dat kleine hummeltje in mijn huis en tuin. Na drie dagen was ik volkomen afgepeigerd :-) Maar 1 ding was al heel snel duidelijk, dit kleine hummeltje had mijn hart veroverd!

Inmiddels is dat alweer 2 jaar geleden. Aan de ene kant gaat de tijd hard (mijn kleine vent is volwassen) aan de andere kant hebben we al zoveel samen meegemaakt.
En uiteraard hoop ik nog veel meer met hem mee te maken want 1 ding staat vast:

 

Jelle en ik = friends for ever!

De teckeljacht

Nee, nee ik ben niet op zoek naar nog een teckel.
Hoewel ik er stiekum wel eens over denk, moet ik ook praktisch blijven. Er is mijn huis simpelweg niet voldoende behang om nog een teckel achter te plakken :-)

Zondag 2 juni had de teckelclub een aanlegtest georganiseerd. Uit de verhalen kon ik opmaken dat zoiets ontzettend leuk is en toen de aanmeldingsformulieren binnen kwamen heb ik ons maar meteen opgegeven.

We arriveerde zondag in Klundert. Na de lezingen en de lunch mochten de teckels in de praktijk gaan werken.
Het weer zat heel erg mee, het was prachtig!
In sessie 1 moesten Jelle en ik richting een muurtje lopen. Achter dat muurtje zaten twee (opgezette) vossen. De bedoeling van het geheel is dat je op het muurtje afloopt, je hond schrikt, zich hersteld en vervolgens gaat blaffen.
Maarja dat is theorie.
Bij ons ging het (natuurlijk) net iets anders...
We liepen op het muurtje af, Jelle schrok en deinsde terug, om meteen weer vooruit te lopen en tegen het dichtsbijzijnde bosje te plassen.
De meneer met de opgezette vossen probeerde nog indruk te maken door ze te laten bewegen, maar Jelle keek me aan met een snoet van: 'Ja, en?? Wat moeten die gekke opgezette beesten hier?"
Oke, deze teckel is dus vooral nuchter!

Een andere teckel

Sessie 2, snuffelen om te zien of een bouw (het hol van de vos) bewoond is.
Snuffel, snuffel en Jelle zat al bijna in buis 2, die dus!
Zit er dan toch wat jachtinstinct in mijn teckel?


Alweer paps met een andere hond

Sessie 3, de zweetproef. Op het startpunt was (zogenaamd) een dier aangeschoten en vervolgens was er bloedspoor door hoog grasuitgezet. Hier en daar een plaats met extra bloed. Hierbij is het idee dat de hond zijn neus gebruikt en het bloedspoor volgt om vervolgens bij de prooi uit te komen.
Hard werken voor mijn kleine mannetje, je zag zijn neusspiegel alle kanten op gaan. Je zag nog net niet de radartjes in zijn kleine koppie draaien.
Maar...het lukte hem! Af en toe raaktte hij even van het spoor af, maar hij wist het feilloos weer op te pakken. Aha, weer een beetje jachthond.

Sessie 4, de bouw. In de grond waren enkele tunnels gegraven. Hier werd een touwtje met vossenbontje door heen getrokken. Deze tunnels zijn ienieminie vergeleken met de behendigheidstunnels! De hond kruipt er als het ware doorheen.
Maar geen tunnel tegek voor mijn monster. De rechte tunnel was een makkie en dus mocht hij door naar de tunnel met de haakse hoek....ook leuk. Vervolgens een tunnel meteen bocht erin. Jelle verdween door de ingang, liet ons even in spanning...maar kwam toen trots als pauw naar buiten !

Jelle! Waar ben je?

Na al deze oefeningen had de organisatie nog een kleine prijsuitreiking. En wat schetst mijn verbazing, dat kleine monster van mij haalt gewoon de derde prijs! En dat terwijl hij nog nooit iets met jacht gedaan had.
En daarbij mocht hij ook als een van de vijf honden de grote bouw proberen.
Nu, ik had nog nooit van grote bouw gehoord. En had dan ook geen idee wat ik me ervan voor moest stellen.
Het bleek een tunnel van dertig meter onder de grond te zijn. Hier en daar waren kliko's ingegraven zodat de hond er eventueel tussendoor uitgehaald kon worden door het openen van de deksel. Verder waren er in de deksel touwtjes gemaakt zodat bovengronds gevolgd kan worden waar de hond zit.

Jelle 2 jaar!

Vandaag is de grote dag, vandaag wordt mijn kleine ventje 2 jaar.
Wat is de tijd snel gegaan. Als ik zo even door de blog heen lees, zie ik dat we samen al superveel beleefd hebbben....maar twee jaar alweer!
Zou Jelle dan eindelijk volwassen worden?

De afgelopen tijd is zijn gedrag wel wat (positief) veranderd.
Sinds drie weken snapt hij dat het bij de behendigheid de bedoeling is om met mij mee te lopen. Sterker nog hij loopt nu bijna heel het parcours los!
Een hele vooruitgang voor een teckel die al afgeleid was door een langsvliegend insectje.
Hij wordt ook wat rustiger, kan heerlijk languit over zijn mand liggen of lekker opgerold op een kleedje.
Gelukkig niet te rustig. Meneer kiest nog graag lange wandelingen uit, voetbalt als een echte prof en houdt van een potje stoeien.
Ook de teckelstreken zitten er nog ruimschoots in.
Wanneer ik even de (volgens Jelle) verkeerde kant op loop tijdens onze wandelingen gaat de handrem erop en hangt meneer in zijn halsband. Heeft hij geen zin om een bepaalde kant op de gaan dan zit er ineens 6 kilo beton aan mijn lijn :-)

Maar vandaag is het feest. Meneer heeft vanochtend zelf zijn wandelroute mogen bepalen en straks ga ik een leuk cadeau voor hem ophalen.
Ik hoop dat er nog heel veel verjaardagen mogen volgen.........

Een teckel en zijn hobby

Ongeveer een half jaar geleden is Jelle geslaagd voor zijn behendigheidsexamen. Sinds die tijd trainen we in de mini groep. De groep die springt tot 25 cm.
Jelle vindt het geweldig!

Toen de teckelclub met het idee van een behendig bewegen en spelmiddag kwam, waren wij dan ook erg enthousiast.
Een paar weken geleden hebben we een oefenmiddag gehouden met verschillende tunnels en een echte wip.
Zondag 19 mei was voor het 'eggie'.
Er kwam een twintigtal teckels met hun baasjes naar Hoeven.
Het werd een drukke maar bovenal gezellige middag.De komende tijd gaan er nog meer van dit soort middagen georganiseerd worden. Ik denk dat wij zeker weer van de partij zijn.

Met dank aan Jolanda voor het maken van de foto's.

Paaltjes

Uit de tunnel

Donderdag hadden we een heuse competitie van ons behendigheidsclubje.
En wat deed Jelle het goed!
Helemaal gefocusd op mij, oren in zijn nek en kei hard rennnen...en ik er achter aan!
Wat ben ik trots op mijn kereltje.
 

Op de wip

Teckel vs. Border Collie

Met Jelle gaat het lekker.
Eigenlijk als een stereotype teckel, hij doet of goed zijn best of hij gooit er met de pet naar.

Gisteren liepen we zoals gewoonlijk op zondag in het bos. Jelle was weer eens geweldig aan het trekken (met de pet ernaar gooien) dus gaf ik hem het commando 'Volg'.
Vervolgens loop meneer mijn zijn oren tegen mijn enkels aan waardoor ik nauwelijks nog een stap durf te zetten omdat ik bang ben dat ik de teckel tegen zijn harses aan trap (heel goed zijn best doen).
Op de training werkt het al net zo. Hoewel hij nog wel een touwtje om heeft merk steeds vaker dat ik het touwtje los kan laten en meneer dan toch alle toestellen goed neemt.
De volgende les heb ik dan het touwtje toch weer nodig omdat meneer het puppieveld veeeel interessanter vindt.
Of probeer hem iets lekkers te geven....de ene keer draait hij zijn kop weg en loopt weg met een air van "hoe durf je mij zoiets aan te bieden'. De andere keer krijg je twee poten, een af en ook nog een plat!

In 1 ding leek hij tot nu toe heel vastberaden en dat is zijn contact met Border Collies.
Die gaat hij gewoon uit de weg! Zodra Jelle een border collie zag naderen steekt hij de weg over om er met een grote boog omheen te gaan.
Ik gis een beetje naar de oorzaak. Waarschijnlijk ligt het bij twee Australian Shephards. De eerste ontmoeting ging prima en er was niets aan de hand. Tijdens de tweede ontmoeting is een van de twee een beetje enthousiast op Jelle af gekomen en wilde hem (speels of niet) in zijn nek pakken. Jelle was echter sneller :-) Daarnaast beginnen ze altijd hard te blaffen wanneer ik ze met Jelle tegenkom. Jelle ontwijkt ze het liefste.
Sinds die tijd ontwijkt hij ook de drie border collies in de buurt.
Ik heb de baasjes van Jelles angst verteld en zij zien erop toe dat de honden hem niet of heel voorzichtig benaderen. Maar het eindigde tot nu toe altijd met een bange teckel die met zijn staart tussen zijn benen tegen mijn broekspijpen op stond.

Gisteren kwamen we in het bos een man met een border collie tegen. Toen hij ons zag liet hij de border aan zijn voeten gaan liggen zodat wij konden passeren. 'Je hond mag best even snuffelen hoor' zei hij nog. Daarop legde ik uit dat Jelle bang was van borders dus het aanbod vast aan zich voorbij liet gaan.
Maar wat schetst mijn verbazing?
Die kleine teckel gaat zomaar op de border af, begint te snuffelen, neemt zijn speelhouding aan en daagt de border uit! De border zag dat wel zitten en zo waren er twee hondjes even heerlijk aan het ravotten.......

Vanmorgen kwamen we tijdens ons ochtendrondje twee bekende borders tegen. In plaats van over te steken liep die kleine op ze af, rook even en liep toen weer door.
Grote vrienden zijn het nog niet, maar het begin is gemaakt........

Nachtelijke escapades

Het meest besproken onderwerp van dit moment: Het weer.
ja, de lente is in aantocht maar ook vandaag willen de witte vlokjes met massa's uit de hemel. Je kunt er lang en kort over praten, je kunt klagen maar uiteindelijk krijg je het toch...en nog gratis ook.
Het weer zorgt er ook voor dat verschillende mensen zich 'under the weather' voelen.
Zo'n dipje had ik zelf vorige week en nu leek Jelle ook niet meer veilig te zijn. Het mannetje was gisteren lekker aan de dunne waterige poep.
Zijn eten liet hij staan tot hij 'na het eten' zijn uitlaatrondje had gehad.
Overigens merk je verder niets aan mijn mannetje, hij wil gewoon spelen, lust graag sushi of stukje rookworst....

Maar wat was dat gisterenavond nou?
Meneer wilde eigenlijk niet naar zijn bench om te slapen. We keken saampjes nog even televisie en blijkbaar was zijn plekkie op het fleecedeken op de bank velen malen aangenamer dan het vooruitzicht van een koude bench.
Na enig aandringen ging meneer dan toch naar zijn bench. Maar niet zonder dat hij nog een aantal blafjes had laten horen toen ik al boven was. Waait wel over......

vanochtend werd ik om 04.00 uur wakker van een krassend en piepend geluid. Slaapdronken realiseerde ik me dat Jelle beneden aan de keukendeur stond te krabben.
Waarom? Brand? Inbrekers? Toen ik al wankelend mijn bed was uitgeklauterd en op de overloop stond, was het stil.
Mmhh toch maar terug mijn bed in.....maar nog geen kwartier later hoorde ik hem weer!
Naar beneden, keukendeur open en een teckel opvangen, wat was ie blij om me te zien!
Waarschijnlijk dacht meneer dat ik na de begroeting ook nog even met hem ging wandelen want hij stond al klaar achter het gordijn van de voordeur!
Mmhh, dunne poep, een teckel die om 4.15 uur naar buiten wil......lang leve de achtertuin.
Dus achterdeur open, teckel naar buiten de donkere ochtend in.
Even later staat meneer weer vrolijk naast me.

Enigzins afgekoeld en met het oog op de klok kan ik niet wachten om weer in mijn bedje te duiken en nog anderhalf uur mijn ogen dicht te doen.
Helaas heeft Jelle andere plannen. In plaats van zijn bench verkiest hij de mat in de gang om zich op te krullen en te gaan slapen. Pffff, wat nu? Blijkbaar is hij dus niet echt ziek.
Ik besluit zijn nachtlampje aan te doen, hem een aai over zijn bol te geven en in de richting mijn bed te gaan.

Veel sneller dan gehoopt gaat de wekker. Lekker die nachtelijke escapades!
Terwijl ik me aankleed bedenk ik me dat de deur van de keuken nog open staat en Jelle me allang gehoord moet hebben, maar ik hoor hem niet!
Hij zal toch niet ziek zijn of nog erger...?
Als ik beneden kom is de hal leeg, de deur naar de keuken staat open, maar geen teckel die me vrolijk goedemorgen komt zeggen.
Wel een hoopje fleecedeken in de bench. 'Goedemorgen Jelle, lekker geslapen?"
En dan komt er een klein verfrommeld toetje onder de dekens vandaan:
 'Mens! Doe rustig! Mag een teckel nu ook al niet meer slapen?".............

Je hebt honden en je hebt teckels

Van een geweldige andere blog, Wally the wiener dog.

Teckels hebben unieke karaktereigenschappen, Deze dingen leren we op de teckel universiteit. Ik zal er een aantal opnoemen. Als je al deze kwaliteiten bezit ben je wellicht ook een teckel.Of op zijn minst een voorname teckel.

Speelsheid - Dat ben ik! Wat is er leuk aan het leven wanneer er niet gespeeld wordt? Je wilt misschien niet iedere keer met me spelen wanneer ik dat wil, maar ik wil altijd spelen wanneer jij dat wilt. Zelfs wanneer ik slaap. Maak me maar wakker!

Slim - Dat ben ik ook! I kan er voor zorgen dat jij je chips met me deelt wanneer ik wil.

Toegewijd - Wanneer je een teckel hebt, heb je een vriend voor het leven. Ga alleen nooit op vakantie. Ik word gek wanneer ik je bagage zie!

Levendig - Dat ben ik zeker! Perpetuum mobile! Ik ben een energie bundel. Dassen maken geen kans! Ik hou er van om in rondjes te rennen.

Lef - Ik ben nergens bang voor! Niet van de postbode, de huis aan huis verkoper, de loodgieter, overvliegende vogels, de kat of van de dierenarts! Nou ja, misschien ben ik toch een beetje bang van de dierenarts.

Koppig - Alleen wanneer ik weet dat ik gelijk hen, dat is altijd.

Alleen......

Sinds 8 augustus 2011, de dag dat hij arriveerde, zijn mijn ventje en ik onafscheidelijk.
Wanneer ik ga brokjes ga verdienen en Jelle niet meekan, heeft hij de belangrijke taak om op het huis te passen.
Ga ik een hele dag weg, dan mag hij naar Oma en Ad of zijn tante. Goed geregeld dus!
Ook is het inmiddels heel normaal dat hij mee gaat op vakantie. We zijn nog nooit een nachtje zonder elkaar geweest.

Maarja...toen besloot het bedrijf waar ik brokjes ga verdienen dat ik die brokjes een keer heel ver weg moest gaan verdienen. Zo ver weg dat ik er met het vliegtuig naar toe moest en er ook moest blijven slapen. Zo ver weg dat er geen kleine teckeltjes mee konden!

Gelukkig is Jelle ook heel erg thuis bij Oma en Ad, dus de keuze voor een logeeradres was snel gemaakt. Nauwelijks bijgekomen van de vakantie werden de mand, riempjes en speeltjes dus alweer ingepakt.
Dinsdagmorgen begon de logeerpartij. Omdat meneer wel vaker daar vertoefd, niets vreemds. Nou ja, hier hoeft hij helemaal niet op het huisje te passen omdat Oma heel de dag thuis is en er wordt ook nog een extra wandeling ingepland. 
Gelukkig verliepen de nachten ook rustig en dook hij heerlijk onder zijn fleecedeken in zijn mandje.

In zijn eigen mandje

Terwijl Jelle donderdag heerlijk van het zonnetje en de aandacht genoot, wilde ik wel weer heel graag naar huis, naar mijn mannetje.
Net na middernacht liep ik het tuinpad van mijn ouders op.........
Binnen hoorde een kleine teckel dat er iemand aankwam, bezoek is alijd leuk.
Wat volgde was een hereniging waar de Surpriseshow en All You Need Is Love jaloers op zouden zijn!
Springen, likken, nog meer springen, nog harder likken, knuffelen, nog meer knuffelen......
We zijn weer saampjes!

Jelle heeft een super logeerpartij gehad en dat geeft nog meer vertrouwen voor een eventuele volgende keer. Hij is nu alleen moe, heel moe.
Gelukkig is vandaag het ritme van het gewone leven weer terug.
Jelle past nu op het huisje....waarschijnlijk onder zijn fleecedeken in zijn mandje :-)

Wintersport 2013

Dat het leven van een teckel niet altijd over rozen gaat dat blijkt wel uit de blogs.
En ook nu moest meneer er weer aan geloven.
Nadat hij zich vorig jaar tijdens de wintersport keurig gedragen had, mocht hij ook nu weer mee.
Het alsof hij het ruikt. Er worden spulletjes ingepakt, de beestjes verhuizen richting de oppas en Jelle wijkt niet meer van mijn zijde....als ze me maar niet vergeet!

Zo deze tas moet zeker mee!

Tijdens de reis ligt meneer prins heerlijk in zijn bench op de achterbank en gluurt af en toe de auto in om te zien of de roedel nog compleet is.
Bij aankomst lijkt hij het appartement van vorig jaar nog te herkennen. Binnen no time heeft meneer zich geinstalleerd op een van de kleedjes.
Ook de weg naar het restaurant weet hij nog feilloos te vinden.

Wat eten we vandaag?

Hoewel er op een wintersportvakantie veel geskied wordt, wordt ook Jelle niet vergeten. We nemen hem een aantal keren meer naar de top van de berg. Want zeg nou zelf, de sneeuw is toch altijd witter op de top!

Genieten van het uitzicht.

 

 

 Het is erg grappig om te zien dat ons mannetje echt geniet.

Wat zie ik daar nu?

 En na het spelen in de sneeuw is meneer koud en mag hij heerlijk mee opwarmen in het restaurant. Aandacht komt hij niet te kort, maar dat kan ook niet anders wanneer je zo'n knappe teckel bent!

Lekker opwarmen.

Jelle de Jachtteckel

 De Teckel werd van oorsprong gebruikt voor de jacht op dassen en vossen, vandaar de ouderwetse benaming Dashond. Steeds vaker wordt er door mensen getest of de Teckel, die zij bezitten, ook de jachteigenschappen bezit die bij een Teckel horen..........

Oke, misschien wordt het dus eens tijd of Teckel Jelle ook de naam Dashond verdient.
De cavia's in huis en de konijnen in de tuin kunnen niet ingezet worden, Jelle weet dat je daar met je Teckelpootjes en Teckeltandjes vanaf moet blijven. Wat dan?

Daarop besloot ik een berg wilde dieren in te zetten, in alle soorten en maten in alle kleuren van de regenboog. Dan maar kijken wat zijn jachtinstinct met hem doet.
Zo gezegd zo gedaan er werden een paar kilo wilde dieren in de keuken losgelaten.
Ja, in de keuken. Buiten ligt er immers een flink pak sneeuw en het vriest!

De Teckel begint aan de jacht

De inmiddels gespannen Teckel wordt losgelaten....hij heeft allang gezien wat daar op de grond ligt en kan niet wachten om er zijn tanden in te zetten.

Hij spot zijn eerste slachtoffer

Daar ziet hij zijn eerste slachtoffer. Hij pakt heb bij zijn poot, trekt aan zijn staart en hapt in zijn oor. Niet gek wanneer je weet dat het slachtoffer een olifant is.
De olifant wordt versleept van de keuken naar de woonkamer, daar vindt de worsteling plaats. Toch weet de Teckel uiteindelijk te winnen en gaat bovenop de olifant liggen!!

De Teckel wint van de olifant!

Later op de avond wordt de olifant ontdaan van zijn staart, ledematen en oren. Zojuist heeft hij geprobeerd de ogen eruit te bijten en nu trekt hij al de ingewanden naar buiten!

Ja, ik heb een echte jachtteckel!!

Het begin van 2013

Inmiddels zitten we al weer enkele weken in het nieuwe jaar.
Dat begin van het nieuwe jaar is toch wel vreemd voor een kleine teckel.

Zo moet er al dagen van te voren herrie gemaakt worden. En als meneer ergens een hekel aan heeft dan is het herrie. Gillende kinderen, rammelende aanhangwagens, skateboards...noem maar op. En dus ook vuurwerk.
Na iedere knal volgt er een blaf...rust!
Zodra we buiten zijn vind meneer het klappen niet meer zo erg, hij laat zich niet storen tijdens zijn rondjes.

Oudjaarsavond 2012:
Meneer ligt languit in/over zijn mand. Hij heeft er een gewoonte van gemaakt om zijn achterpoten over de rand van de mand te hangen. Lekker lui hangen, een beetje spelen met de bal en niet te vergeten zo nu dan een snoepje. Een prins heerlijk teckelleven!

Om twaalf uur staan de mensen op en wordt er gezoend. Jelle weet niet hoe snel hij uit zijn mandje moet komen....hij wil ook meedoen!
Uiteraard krijgt mijn mannetje ook een aai en een paar flinke pakkerds. Gelukkig nieuwjaar!

Vervolgens gaan we vuurwerk kijken. Vanwege de regen lekker voor het raam. Jelle instaleerd zich op de vensterbank en kijkt iedere vuurpijl geintreseerd na. Van blaffen is geen sprake meer...meneer heeft het nu even druk.